بررسی میزان شیوع و علل آسیب دختران فوتسالیست در لیگ فوتسال استان اصفهان در سال 1386

چکیده  هدف: رشد جمعیّت زنان طرفدار فوتسال در ایران در حال ازدیاد است و همین طور بازیکنان زن فوتسالیست نیز در حال افزایش هستند. تحقیقات جزئی در مورد آسیب در زنان فوتسالیست صورت گرفته است، لذا هدف این پژوهش بررسی میزان شیوع و علل آسیب دختران فوتسالیست بود. روش: اطّلاعات مربوط به آسیب ها (نوع، مکانیسم، زمان بروز، مناطق بروز) در بازیکنان دختر حاضر در 7 تیم لیگ فوتسال استان اصفهان با استفاده از فرم ثبت آسیب، از طریق مصاحبه با بازیکنان آسیب دیده و پزشک مسابقات ثبت شد. از آمار توصیفی و آزمون مجذور کای (2χ) برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج: نتایج تحقیق حاضر نشان داد از 95 بازیکن شرکت کننده در لیگ فوتسال بانوان استان 45 نفر آنها دچار آسیب دیدگی شدند (3/5 آسیب در هر 100 ساعت بازی). کوفتگی با 7/46 درصد بیشترین تعداد آسیب را به خود اختصاص داد (05/0 >p). پایین تنه با 1/51 درصد (05/0 >p). به طور معنی داری بیشترین میزان آسیب را داشت و زانو بیشترین تعداد آسیب را به خود اختصاص داد. بین دو نیمه بازی تفاوت معنی داری از بروز آسیب گزارش نشد، و در 5 دقیقه پایانی نیمه دوم (21 درصد) نسبت به سایر دقایق بازی بیشترین آسیب ایجاد شد. میزان آسیب ها در مکانیسم برخوردی (6/75 درصد)، به طور معنی داری بیشتر از مکانیسم غیر برخوردی (4/24 درصد)، بود، ((05/0 >p). آسیب خفیف (کمتر از 7 روز) بیشترین میزان شیوع را (1/51 درصد) به خود اختصاص داد.